Przyjmuje się, iż z chwilą ukończenia 23 tygodnia i 6 dni ciąży dziecko jest zdolne przeżyć poza organizmem matki. W dramatycznej sytuacji porodu w tak wczesnej ciąży, podejmuje się więc próby ratowania tak ekstremalnych wcześniaków.

Przyszła mama jest właśnie w połowie ciąży. To czas, kiedy coraz wyraźniej rysuje się budowa ciała dziecka – widać jego kończyny, a narządy płciowe są już w pełni wykształcone.

19 – 20 tydzień to półmetek ciąży. Maluch nadal się rozwija i udoskonala działanie wykształconych już całkowicie organów. Samopoczucie matki może być nieco obniżone z powodu znużenia i osłabienia.

Przyszła mama jest już w drugim trymestrze ciąży. Tempo nie zwalnia – maluszek uprawia intensywną gimnastykę, rozwija się i coraz wyraźniej odczuwa zewnętrzne bodźce. Samopoczucie matki jest całkiem dobre, choć mogą jej doskwierać problemy trawienne i krwawienia z dziąseł.

​Zakończenie I trymestru ciąży przynosi spore zmiany. Płód jest już całkowicie ukształtowany i ma wszystkie swoje narządy, które teraz będą się stopniowo powiększać i dojrzewać, aby po urodzeniu dziecka móc samodzielnie pełnić swoje funkcje. To również istotny okres dla organizmu matki – mijają wreszcie uporczywe dolegliwości, wraca apetyt i dobre samopoczucie.

Kolejne tygodnie ciąży to dalsze etapy organogenezy, czyli tworzenia się narządów dziecka. W tym czasie jego budowa i wygląd intensywnie się zmieniają, dziecko szybko rośnie i rozwija się. U matki nadal może występować senność i znużenie, jeśli dołączyły się do tego nudności i wymioty, ich nasilenie właśnie teraz jest największe.

​Pierwsza wizyta ciążowa powinna odbyć się w naszej Klinice najpóźniej w 6-7 tygodniu ciąży. Jest ona niezwykle ważna, ponieważ pozwala kobietom uzyskać odpowiedzi na trapiące ich pytania dotyczące ich dziecka oraz tego, w jaki sposób dbać o siebie i maluszka.

Wraz z początkiem drugiego miesiąca, czyli dokładnie w 5 tygodniu, ciąża staje się widoczna w badaniu USG. Na przekroju macicy można już uwidocznić zagnieżdżony w jej błonie śluzowej pęcherzyk ciążowy. W środku pęcherzyka ciążowego widać małą przezierną kulkę – to najwcześniejsza część embrionalna pochodząca od zarodka, czyli pęcherzyk żółtkowy.

Kobieta zaczyna podejrzewać, że może być w ciąży, gdy nie pojawia się u niej spodziewana w tym terminie miesiączka. Zaczyna za to odczuwać niewytłumaczalne znużenie, ogarnia ją senność i poczucie zupełnego braku energii. Objawy te związane są z obecnością we krwi hormonu betaHCG, który jest produkowany przez tkanki tworzącego się właśnie łożyska. Jego poziom z dnia na dzień gwałtownie rośnie. To dobry moment, aby zrobić test ciążowy, a w przypadku niejednoznacznego wyniku rozpocząć oznaczanie poziomu hormonu w kolejnych badaniach z krwi.

Owulacja, czyli uwolnienie komórki jajowej definiuje najczęściej dość wąski (4-5 dniowy) przedział czasowy, w którym może dojść do zapłodnienia. Właściwe wyznaczenie tego okresu przy pomocy kalendarzyka dni płodnych jest dla starających się o dziecko bardzo ważne i znacznie zwiększa szanse na szybsze zajście w ciążę. Dokładny termin owulacji w danym cyklu zależy jednak od wielu czynników, takich jak infekcje czy stres i nie da się go przewidzieć ze stuprocentową dokładnością.